Osmanlının son dönemlerinde Kuzey Irak'ta yaşamış olan Bahâuddin Tâhâ b. Abdurrahman el-İmâdi tarafından kaleme alınmış olan ve orijinal adıyla kısaca Minhac olarak bilinen Ahyar ve Ebrârın Yolu Tasavvuf, bir şekilde kurtularak günümüze ulaşmış olan ve tek nüshası bulunan nadir yazma eserlerden biridir. Eser, Hakkâri'nin Dağgöl Mahallesi Şeref Ağa Cami'nde bir dolap içerisinde bulunan Arapça kitaplarların dikkat çekmesiyle keşfedilmiş bir el yazmasıdır. Aynı zamanda, Doğu Anadolu Bölgesi'nde pek çok irşad faaliyetinde bulunan Nakşibendiyye'nin Hâlidiyye tekke ve zaviyeleri Türk düşünce ve kültür hayatında önemli yeri olan birçok münevveri de yetiştirmiştir.
Osmanlının son dönemlerinde Kuzey Irak'ta yaşamış olan Bahâuddin Tâhâ b. Abdurrahman el-İmâdi tarafından kaleme alınmış olan ve orijinal adıyla kısaca Minhac olarak bilinen Ahyar ve Ebrârın Yolu Tasavvuf, bir şekilde kurtularak günümüze ulaşmış olan ve tek nüshası bulunan nadir yazma eserlerden biridir. Eser, Hakkâri'nin Dağgöl Mahallesi Şeref Ağa Cami'nde bir dolap içerisinde bulunan Arapça kitaplarların dikkat çekmesiyle keşfedilmiş bir el yazmasıdır. Aynı zamanda, Doğu Anadolu Bölgesi'nde pek çok irşad faaliyetinde bulunan Nakşibendiyye'nin Hâlidiyye tekke ve zaviyeleri Türk düşünce ve kültür hayatında önemli yeri olan birçok münevveri de yetiştirmiştir.
