Çocuk gibi çizmeye başladı Suna. Ben ne çizdiyse övdüm. Toparladım arkasını. Taklit etmeye başladı. Reddetti. İnkâr etti. Egosu yükseldi. Kendini sevmediğini hissettiğinde tuttu içinde beni öldürdü. Bebek taklit eder, çocuk benzetmeye çalışır, çocuk benzettiğinin başka bir şeye de benzediğini anladığında kendinin neye benzediğini düşünür, biricikliği yok olur, kendi başına kalır. Üretimlerinde, etkileşimin sorumluluğunu almak üzerine odaklanan Akgün Tokatlı; bu romanında, imge ve anlamın nasıl oluştuğunu, parçalandığını ve dönüştüğünü, sanata ve gündelik hayata ait bir anlatı üzerinden irdeliyor.
Çocuk gibi çizmeye başladı Suna. Ben ne çizdiyse övdüm. Toparladım arkasını. Taklit etmeye başladı. Reddetti. İnkâr etti. Egosu yükseldi. Kendini sevmediğini hissettiğinde tuttu içinde beni öldürdü. Bebek taklit eder, çocuk benzetmeye çalışır, çocuk benzettiğinin başka bir şeye de benzediğini anladığında kendinin neye benzediğini düşünür, biricikliği yok olur, kendi başına kalır. Üretimlerinde, etkileşimin sorumluluğunu almak üzerine odaklanan Akgün Tokatlı; bu romanında, imge ve anlamın nasıl oluştuğunu, parçalandığını ve dönüştüğünü, sanata ve gündelik hayata ait bir anlatı üzerinden irdeliyor.
