Nuri Pakdil’in, “Fethi Gemuhluoğlu’nun Büyük Anısına” ithafen yazdığı Bağlanma, insana, yüklendiği sorumluluktan gelen değerini hatırlatıyor ve insanı eşyalaştırılan yanından sıyırmaya çalışıyor. Bunu da Fethi Gemuhluoğlu örnekliğiyle yapıyor.
“Bağlanma, insanlığa girmek demektir” diyen Nuri Pakdil, Fethi Gemuhluoğlu’ndan bağlanmanın özüne ilişkin cümleler de aktarıyor:
“(‘PEYGAMBER’E BAĞLANMADAN YÜRÜNMEZ’ derdi, ‘AŞILMAZ HİÇBİR ENGEL’ derdi, ‘PEYGAMBER’LE ALGILANABİLİR YERYÜZÜ’ derdi). Konuştuğu kim olursa olsun, ya doğrudan ya da dolaylı olarak, hep PEYGAMBER’den bir söz, bir ilke aktarırdı onlara: Kök salmamızı istiyordu çok derinlere: bağlantıyı çok dipten kurmak istiyordu. (…) Bir bir vurguluyordu: aşılması gereken dönemeçleri: dirençle. Tanrı inancı ile Önder bağlılığından kaynaklanan evrensel ısıydı, dostluk coşkusuydu sunduğu. İnsanın elinden tutuyor, âdeta çağa çıkartarak yürüyüşe alıştırıyordu. İnsan; arttığını, çoğaldığını duyumsuyordu O’nun yanında…”
Nuri Pakdil’in, “Fethi Gemuhluoğlu’nun Büyük Anısına” ithafen yazdığı Bağlanma, insana, yüklendiği sorumluluktan gelen değerini hatırlatıyor ve insanı eşyalaştırılan yanından sıyırmaya çalışıyor. Bunu da Fethi Gemuhluoğlu örnekliğiyle yapıyor.
“Bağlanma, insanlığa girmek demektir” diyen Nuri Pakdil, Fethi Gemuhluoğlu’ndan bağlanmanın özüne ilişkin cümleler de aktarıyor:
“(‘PEYGAMBER’E BAĞLANMADAN YÜRÜNMEZ’ derdi, ‘AŞILMAZ HİÇBİR ENGEL’ derdi, ‘PEYGAMBER’LE ALGILANABİLİR YERYÜZÜ’ derdi). Konuştuğu kim olursa olsun, ya doğrudan ya da dolaylı olarak, hep PEYGAMBER’den bir söz, bir ilke aktarırdı onlara: Kök salmamızı istiyordu çok derinlere: bağlantıyı çok dipten kurmak istiyordu. (…) Bir bir vurguluyordu: aşılması gereken dönemeçleri: dirençle. Tanrı inancı ile Önder bağlılığından kaynaklanan evrensel ısıydı, dostluk coşkusuydu sunduğu. İnsanın elinden tutuyor, âdeta çağa çıkartarak yürüyüşe alıştırıyordu. İnsan; arttığını, çoğaldığını duyumsuyordu O’nun yanında…”
