İncelenen kapsamda bize ışık tutan örnek bir kitap vardır. Prof.Dr. Nevzat Tarhan 'Çağın Vicdanı Bediüzzaman' (Nesil Yayınlan, Mart 2012) adlı çalışmasında, o kişiyi doğup büyüdüğü koşullar, kişiliği, insan ve benlik yorumu, liderlik sanatı, ihlas ahlakı ve temsil ettiği demokratik değerler bağlamında irdelemiştir. Nisan 2012 Nesil Yayınları bünyesinde çıkan ikinci kısım çalışması ise,
'Akıldan Kalbe Yolculuk Bediüzzaman Modeli' adını taşımaktadır; bu çalışmada, o kişinin kainat görüşü
kapsamında tefekkür sistemi, mantık ilmini kullanışı, ayrıca soyut düşünce analizi irdelemesi yer almaktadır.
Prof. Dr. İbrahim Canan, Nesil Yayınlarından Şubat 2008'de çıkan 'Bediüzzaman'ın Fikri Programı Üzerine Bir Analiz' adlı kitabında onu anlama sorunsalına bir katkı yapmıştır.
Seküler yaşam alanına müdahale etmeyen her türlü dinsel düşünce ve inanca saygılı olmak zorundayız. Çünkü din dediğimiz olgu da bir metafizik felsefedir. Ve biz insanlar felsefi akımlara yasak koyacak kadar felsefe düşmanı olmamalıyız. (K.T. Çalışır, s. 212)
İncelenen kapsamda bize ışık tutan örnek bir kitap vardır. Prof.Dr. Nevzat Tarhan 'Çağın Vicdanı Bediüzzaman' (Nesil Yayınlan, Mart 2012) adlı çalışmasında, o kişiyi doğup büyüdüğü koşullar, kişiliği, insan ve benlik yorumu, liderlik sanatı, ihlas ahlakı ve temsil ettiği demokratik değerler bağlamında irdelemiştir. Nisan 2012 Nesil Yayınları bünyesinde çıkan ikinci kısım çalışması ise,
'Akıldan Kalbe Yolculuk Bediüzzaman Modeli' adını taşımaktadır; bu çalışmada, o kişinin kainat görüşü
kapsamında tefekkür sistemi, mantık ilmini kullanışı, ayrıca soyut düşünce analizi irdelemesi yer almaktadır.
Prof. Dr. İbrahim Canan, Nesil Yayınlarından Şubat 2008'de çıkan 'Bediüzzaman'ın Fikri Programı Üzerine Bir Analiz' adlı kitabında onu anlama sorunsalına bir katkı yapmıştır.
Seküler yaşam alanına müdahale etmeyen her türlü dinsel düşünce ve inanca saygılı olmak zorundayız. Çünkü din dediğimiz olgu da bir metafizik felsefedir. Ve biz insanlar felsefi akımlara yasak koyacak kadar felsefe düşmanı olmamalıyız. (K.T. Çalışır, s. 212)