Son Kara Kedi romanıyla okurlarımızla buluşan Evgene Trivizas, yeni bir öykü kitabıyla tekrar karşımızda. Yediden yetmişe tüm kitapseverler için evrensel değerleri ve insanlığa özgü tüm hâlleri renkli üslubu, akıcı anlatımı ve eleştirel yaklaşımıyla bizlere sunu-yor. Güneş yüzü görmeyen bir ülkede, altın teleskoplara ve zift karası karga tüylerine tutkun açgözlü bir kral vardı. Bu ülkenin kralı ve karanlık ruhlu veziri; acımasız yasalar çıkararak halkın hayatını zindana çevirmişti. Ülkenin sinsi başbüyücüsü ise insan-ların düş görmelerini engellemek için binlerce yastık yaptırmıştı. Ama bu kötü insanların unuttukları bir şey vardı; bazen önemsemediğimiz minicik bir düş, kartopu gibi büyüyerek sonunda önüne çıkan her şeyi devirebilir. Kimi zaman da bir nar tanesi, kurutulmuş bir gül, dört yapraklı bir yonca ya da çiçek işlemeli bir mendil bütün kötülükleri yenerek güneş görmeyen bir ülkeyi gökkuşağının renkleriyle tanıştırabilir. Yeter ki içimizdeki umut ışığı sönmesin...
Son Kara Kedi romanıyla okurlarımızla buluşan Evgene Trivizas, yeni bir öykü kitabıyla tekrar karşımızda. Yediden yetmişe tüm kitapseverler için evrensel değerleri ve insanlığa özgü tüm hâlleri renkli üslubu, akıcı anlatımı ve eleştirel yaklaşımıyla bizlere sunu-yor. Güneş yüzü görmeyen bir ülkede, altın teleskoplara ve zift karası karga tüylerine tutkun açgözlü bir kral vardı. Bu ülkenin kralı ve karanlık ruhlu veziri; acımasız yasalar çıkararak halkın hayatını zindana çevirmişti. Ülkenin sinsi başbüyücüsü ise insan-ların düş görmelerini engellemek için binlerce yastık yaptırmıştı. Ama bu kötü insanların unuttukları bir şey vardı; bazen önemsemediğimiz minicik bir düş, kartopu gibi büyüyerek sonunda önüne çıkan her şeyi devirebilir. Kimi zaman da bir nar tanesi, kurutulmuş bir gül, dört yapraklı bir yonca ya da çiçek işlemeli bir mendil bütün kötülükleri yenerek güneş görmeyen bir ülkeyi gökkuşağının renkleriyle tanıştırabilir. Yeter ki içimizdeki umut ışığı sönmesin...
