“Çıkış Yolu”, Onur Öymen'in beşinci kitabı. Önceki kitaplarında olduğu gibi, “Çıkış Yolu”nda da Öymen, yaptığı araştırmalara ve deneyimlerine dayanarak dünyanın ve Türkiye'nin gerçekleri hakkında gözlem ve değerlendirmelerini anlatıyor. Bu gerçeklerden biri, eskiden olduğu gibi bugün de uluslararası ilişkilerde dış baskıların bir dış politika aracı olarak kullanılması.
Evvelce bu, Şili ve diğer Latin Amerika ülkelerinde olduğu gibi askeri darbe yaptırarak yönetime el koymak veya İran'da Musaddık'ın devrilmesi olayında görüldüğü gibi, halk ayaklanması düzenlemek şeklinde oluyordu. Bazen de büyük devletler, savaştan sonra İtalya'da yaptıkları gibi, seçimleri etkileyerek kendilerine yakın partilerin iktidar
olmasını sağlıyorlardı.
Günümüzde daha çok IMF ve Dünya Bankası gibi uluslararası kuruluşlar yoluyla ülkelerin iç ve dış politikalarını etkileme yoluna gidiliyor. Basın, sivil toplum örgütleri ve akademik çevrelerden de bu amaçla yararlanılmaya çalışılıyor. Avrupa Birliği de gerektiğinde bir baskı unsuru olarak kullanılıyor.
Irak'ta görüldüğü gibi, doğrudan müdahale yöntemiyle de devletlerin yönetimine el konulabiliyor. Büyük devletler din faktörünü veya etnik ayrılıkları da kendi çıkarları doğrultusunda kullanabiliyorlar.
Bu kitapta, iki yüz yıldan beri büyük devletlerin yaptığı bu gibi müdahale örneklerine ve dış baskılara direnerek ulusal bağımsızlığına kavuşabilen ülkelerin öyküsüne ve darbe girişimlerini dış boyutuna da yer veriliyor.
Osmanlı İmparatorluğu'nu tükenme noktasına getiren dış müdahalelerden sonra çıkış yolu arayan Atatürk'ün savunduğu ilkeler ve Türkiye'yi bağımsız, egemen ve çağdaş bir ülke haline getirmek için verilen mücadele anlatılıyor.
“Çıkış Yolu”, Onur Öymen'in beşinci kitabı. Önceki kitaplarında olduğu gibi, “Çıkış Yolu”nda da Öymen, yaptığı araştırmalara ve deneyimlerine dayanarak dünyanın ve Türkiye'nin gerçekleri hakkında gözlem ve değerlendirmelerini anlatıyor. Bu gerçeklerden biri, eskiden olduğu gibi bugün de uluslararası ilişkilerde dış baskıların bir dış politika aracı olarak kullanılması.
Evvelce bu, Şili ve diğer Latin Amerika ülkelerinde olduğu gibi askeri darbe yaptırarak yönetime el koymak veya İran'da Musaddık'ın devrilmesi olayında görüldüğü gibi, halk ayaklanması düzenlemek şeklinde oluyordu. Bazen de büyük devletler, savaştan sonra İtalya'da yaptıkları gibi, seçimleri etkileyerek kendilerine yakın partilerin iktidar
olmasını sağlıyorlardı.
Günümüzde daha çok IMF ve Dünya Bankası gibi uluslararası kuruluşlar yoluyla ülkelerin iç ve dış politikalarını etkileme yoluna gidiliyor. Basın, sivil toplum örgütleri ve akademik çevrelerden de bu amaçla yararlanılmaya çalışılıyor. Avrupa Birliği de gerektiğinde bir baskı unsuru olarak kullanılıyor.
Irak'ta görüldüğü gibi, doğrudan müdahale yöntemiyle de devletlerin yönetimine el konulabiliyor. Büyük devletler din faktörünü veya etnik ayrılıkları da kendi çıkarları doğrultusunda kullanabiliyorlar.
Bu kitapta, iki yüz yıldan beri büyük devletlerin yaptığı bu gibi müdahale örneklerine ve dış baskılara direnerek ulusal bağımsızlığına kavuşabilen ülkelerin öyküsüne ve darbe girişimlerini dış boyutuna da yer veriliyor.
Osmanlı İmparatorluğu'nu tükenme noktasına getiren dış müdahalelerden sonra çıkış yolu arayan Atatürk'ün savunduğu ilkeler ve Türkiye'yi bağımsız, egemen ve çağdaş bir ülke haline getirmek için verilen mücadele anlatılıyor.
