Sosyal hizmet; bir bilim, bir disiplin ve bir meslek olarak ekosistemin vazgeçilmez değeri, bir insan hakları ve aynı zamanda bir sosyal politikadır. Beş ana tema ve yirmi bir bölümden oluşturulan bu kitapta; sosyal hizmet perspektifinde disiplinlerarası holistik (bütüncül) dinamik ilişkilerin ne denli gerekli olduğunun altı çizilmektedir. Mikro düzey birey, mezzo düzey aile, grup ve makro düzey toplumların ekosistem içerisinde sürdürülebilir bir refahının sağlanmasında sorunların sosyal hizmet perspektifinde anlamlaştırılması ve çözümlere ilişkin stratejilerinin geliştirilmesinde katkı sağlaması amaçlanmıştır.
Sosyal disiplinlerin insan hakları, sosyal adalet ve ortak sorumluluk bilinciyle bütün eklektik "bilgi" (teori) ve "eylem" (pratik-operasyonel) uygulamaların sosyal hizmet uzmanları tarafından ortaya konulması ekosistemin yaşanılabilir ve güvenilir kılınması açısından önem arz etmektedir. Bütün disiplinler biyopsikososyal varlık olarak insanı ekosistemin en değerli kutsanmış varlığı olarak görmektedir. Bu gerekçelerle insan ve toplum refahının sağlanmasında sosyal hizmetlerin multidisipliner perspektifte geliştirilmesi, insanın "din-maneviyat" (Allah), "toplum" (çevre) ve "doğa" (tabiat) gibi üç değerli "Hâl Yasası" ile ilişkilendirilerek sorunların holistik anlamda çözümlenmesi oldukça önemli bir husustur.
Sosyal hizmet; bir bilim, bir disiplin ve bir meslek olarak ekosistemin vazgeçilmez değeri, bir insan hakları ve aynı zamanda bir sosyal politikadır. Beş ana tema ve yirmi bir bölümden oluşturulan bu kitapta; sosyal hizmet perspektifinde disiplinlerarası holistik (bütüncül) dinamik ilişkilerin ne denli gerekli olduğunun altı çizilmektedir. Mikro düzey birey, mezzo düzey aile, grup ve makro düzey toplumların ekosistem içerisinde sürdürülebilir bir refahının sağlanmasında sorunların sosyal hizmet perspektifinde anlamlaştırılması ve çözümlere ilişkin stratejilerinin geliştirilmesinde katkı sağlaması amaçlanmıştır.
Sosyal disiplinlerin insan hakları, sosyal adalet ve ortak sorumluluk bilinciyle bütün eklektik "bilgi" (teori) ve "eylem" (pratik-operasyonel) uygulamaların sosyal hizmet uzmanları tarafından ortaya konulması ekosistemin yaşanılabilir ve güvenilir kılınması açısından önem arz etmektedir. Bütün disiplinler biyopsikososyal varlık olarak insanı ekosistemin en değerli kutsanmış varlığı olarak görmektedir. Bu gerekçelerle insan ve toplum refahının sağlanmasında sosyal hizmetlerin multidisipliner perspektifte geliştirilmesi, insanın "din-maneviyat" (Allah), "toplum" (çevre) ve "doğa" (tabiat) gibi üç değerli "Hâl Yasası" ile ilişkilendirilerek sorunların holistik anlamda çözümlenmesi oldukça önemli bir husustur.