Dua ve Zikir _{Kur’an ve Sünnette}

Kudret ve İhtişam arayan kimse (bilsin ki) gerçek kudret ve ihtişam (yalnız) Allah'a aittir. Bütün güzel sözler (Kelimu't-tayyib) O'na yükselir; bütün doğru ve yararlı işleri O yüceltir. Sinsi şekilde kötü fiiller tasarlayanlara gelince, onları şiddetli bir azap beklemektedir; ve onların bütün tertipleri de yok olup gitmeye mahkumdur. (35/Fâtir:10) Siz ey imana ermiş olanlar! Malınızın, mülkünüzün veya çocuklarınızın sizi Allah'ı anmaktan alıkoymasına izin vermeyiné Çünkü böyle davranan herkes ziyana uğrayanlardan olur. (63/Munâfikûn:9) Öyleyse Beni anın ki, Ben de sizi anayım; Bana şükredin ve Beni inkâr etmeyin. (2/Bakara: 152) Verdiği bütün fetvalarında, kaleme aldığı tüm eserlerinde olduğu gibi, İbni Teymiyye, bu küçük ama ufuk açıcı dua risalesinde önce ayetler sonra da hadislerle müracaat etmiştir. Konuyla ilgili son derece yoğun rivayetler olmasına rağmen Teymiyye, genel hassasiyetinin bir gereği olarak son derece sahih kabul ettiği hadisleri kullanmıştır. Kur'an'ın kendisini vasıflandırdığı "kelimu't - tayyib" deyimini özellikle seçen Teymiyye hurafeden, şirk olabilecek kırıntılardan arınmış bir dua anlayışını ortaya koyarcasına öz ve kısa dua cümlelerini tercih etmiştir. Böylece adeta Allah'a nasıl ve ne şekilde dua edileceğinin usulünü dikkate sunmuştur. Ayrıca İbni Teymiyye, bu risalisiyle kabli dua - fiili dua birlikteliğini en güzel ve sahih şekilde örneklendirmiştir.