“Hiç kibirli olmayın, büyüklük taslamayın. İnsan küçüldükçe büyür. İnsanın kendini büyük görmesi şeytan fiilidir. Şeytana benzersin. Küçülürsen peygamber ahlâkı o, büyürsün. Aman ha! Hiç kimseyi hor hakir, kendinden küçük görme. Kendi nefsinden daha küçüğü yok. Duyabilene, anlayana sivrisinek saz, anlamayana kös de vursak az. Sakın büyüklenmeyin. Birbirinizi Allah için sevin. Sevgi oldu mu büyüklük olmaz artık, muhabbet hepsini siler. ‘Zerre kibri olan Cennet kokusu duyamaz’, diyor Efendimiz. E Cennet neymiş? Burada gecekonduya tavsın. Cennet’in ne olduğunu biliyor musun sen? Cennet’te Cemâl var. Hazreti Allah’ı göreceksin. Öyle, hâneye gittiğin zaman hâne sâhibi lâzım. Kuru boş evde insan olmaz. Cennet’in sâhibi Hazreti Allah. Orada Cemâl’ini gösterecek, Cehennem’de değil. Orada zebânîler var. Allah muhâfaza buyursun. Azap var orada. Merhametiyle Cennet’ine Cemâl’ine lâyık kılsın cümlemizi. İnsanın ölmemesi için doğmaması lâzımmış. İsteyerek mi doğduk? Yook, getirdiler. İsteyerek mi gideceğiz? Yok canım, vakti gelince gel diyecekler, tamam. İşte bu aradaki vakti güzel değerlendirmek, can tende, sıhhat bedende iken ibâdetle meşgul olunuz, zaman geliyor sonra yaptırmıyorlar. Üzülürsün.”
“Hiç kibirli olmayın, büyüklük taslamayın. İnsan küçüldükçe büyür. İnsanın kendini büyük görmesi şeytan fiilidir. Şeytana benzersin. Küçülürsen peygamber ahlâkı o, büyürsün. Aman ha! Hiç kimseyi hor hakir, kendinden küçük görme. Kendi nefsinden daha küçüğü yok. Duyabilene, anlayana sivrisinek saz, anlamayana kös de vursak az. Sakın büyüklenmeyin. Birbirinizi Allah için sevin. Sevgi oldu mu büyüklük olmaz artık, muhabbet hepsini siler. ‘Zerre kibri olan Cennet kokusu duyamaz’, diyor Efendimiz. E Cennet neymiş? Burada gecekonduya tavsın. Cennet’in ne olduğunu biliyor musun sen? Cennet’te Cemâl var. Hazreti Allah’ı göreceksin. Öyle, hâneye gittiğin zaman hâne sâhibi lâzım. Kuru boş evde insan olmaz. Cennet’in sâhibi Hazreti Allah. Orada Cemâl’ini gösterecek, Cehennem’de değil. Orada zebânîler var. Allah muhâfaza buyursun. Azap var orada. Merhametiyle Cennet’ine Cemâl’ine lâyık kılsın cümlemizi. İnsanın ölmemesi için doğmaması lâzımmış. İsteyerek mi doğduk? Yook, getirdiler. İsteyerek mi gideceğiz? Yok canım, vakti gelince gel diyecekler, tamam. İşte bu aradaki vakti güzel değerlendirmek, can tende, sıhhat bedende iken ibâdetle meşgul olunuz, zaman geliyor sonra yaptırmıyorlar. Üzülürsün.”
