Allah’ı bulan kendini kaybeder, kendini kaybeden Allah’ı bulur. Son sığınak insan için, her zaman Rabbi’dir. Zira insanın ne zaman başı sıkışsa, ne zaman huzur arasa, ne zaman bir şeylere “imdat” dese O’na yaklaşır.
“Allah var” demek her kişinin, “Allah yar” demek er kişinin harcıdır.”
Her insan kıymet verdikleri ile meşgul olur.
Dostum, O yetimken barındıran, kuyudayken sultan kılan, çaresizken çare olan değil miydi? Bütün dünya fâni, ne saltanat bâki ne de sanat. Ey eşref-i mâhluk! Kalbinde ne araz varsa çıkar at. Korkma, O senin ne yastık altlarında hıçkırıklara boğulduğunu görendir.
Allah’ı bulan kendini kaybeder, kendini kaybeden Allah’ı bulur. Son sığınak insan için, her zaman Rabbi’dir. Zira insanın ne zaman başı sıkışsa, ne zaman huzur arasa, ne zaman bir şeylere “imdat” dese O’na yaklaşır.
“Allah var” demek her kişinin, “Allah yar” demek er kişinin harcıdır.”
Her insan kıymet verdikleri ile meşgul olur.
Dostum, O yetimken barındıran, kuyudayken sultan kılan, çaresizken çare olan değil miydi? Bütün dünya fâni, ne saltanat bâki ne de sanat. Ey eşref-i mâhluk! Kalbinde ne araz varsa çıkar at. Korkma, O senin ne yastık altlarında hıçkırıklara boğulduğunu görendir.
