“Mu’aviye’nin hiçbir fazileti, hiçbir menkıbesi kabul edilemez. Çünkü onun doğrulanmış bulunan hiçbir fazileti, hiçbir menkıbesi yoktur.” İbnu Râviveyh’ten Sahihu Buhari, İbn Hanbel ve Nesâ’î
Mu’aviye’nin ve oğlu Yezid’in; gerçek Müslümanların tamamının kendilerinden şefaat beklediği, dilediği, Resulullah(s.a.v.)’ın da üzerlerine titrediği Ehlibeyt’e karşı olan düşmanlığı, kini, hasedi nasıl ki tesadüf değilse, ruhunda taşıdığı ateş de öyle tesadüfi bir şey değildir.
“Mu’aviye’nin hiçbir fazileti, hiçbir menkıbesi kabul edilemez. Çünkü onun doğrulanmış bulunan hiçbir fazileti, hiçbir menkıbesi yoktur.” İbnu Râviveyh’ten Sahihu Buhari, İbn Hanbel ve Nesâ’î
Mu’aviye’nin ve oğlu Yezid’in; gerçek Müslümanların tamamının kendilerinden şefaat beklediği, dilediği, Resulullah(s.a.v.)’ın da üzerlerine titrediği Ehlibeyt’e karşı olan düşmanlığı, kini, hasedi nasıl ki tesadüf değilse, ruhunda taşıdığı ateş de öyle tesadüfi bir şey değildir.