Ebü’n-Necîb Sühreverdî, aralarında baba oğul gibi sevgi bağı olan Kudüs Fatihi Selâhaddin Eyyûbî’ye devlet idaresinde rehberlik etmek maksadıyla bir risale kaleme alır.
Nehcü’s-Sülûk Fî Siyâseti’l-Mülûk (Hükümdarlıkta Tutulacak Yol) ismini verdiği bu eseri ona takdim eder. Selâhaddin Eyyûbî de bu esere çok ehemmiyet verip kitapta yazan tavsiyelerle hareket eder.
Sonraki asırlarda Osmanlı Türkçesine tercüme edilen eser, Nahîfî Mehmed Emin Efendi tarafından 1788’de Sultan Birinci Abdülhamid Han’a takdim edilir.
Memleket idaresi hususunda çok kıymetli bir define mesabesinde olan eser, zamanla hükümdarların ve devlet adamlarının başucu kitabı olur.
İdare Sanatı ismini verdiğimiz bu kitapta; hükümdarlarda bulunması gereken güzel vasıflar, olmaması gereken kötü vasıflar, istişare etmenin ehemmiyeti, devlet adamlarının nasıl olması gerektiği, âlimlerin nasihatleri, edebin fazileti, hukuk ve adalet gibi önemli mevzulara değinilmiştir.
Ebü’n-Necîb Sühreverdî, aralarında baba oğul gibi sevgi bağı olan Kudüs Fatihi Selâhaddin Eyyûbî’ye devlet idaresinde rehberlik etmek maksadıyla bir risale kaleme alır.
Nehcü’s-Sülûk Fî Siyâseti’l-Mülûk (Hükümdarlıkta Tutulacak Yol) ismini verdiği bu eseri ona takdim eder. Selâhaddin Eyyûbî de bu esere çok ehemmiyet verip kitapta yazan tavsiyelerle hareket eder.
Sonraki asırlarda Osmanlı Türkçesine tercüme edilen eser, Nahîfî Mehmed Emin Efendi tarafından 1788’de Sultan Birinci Abdülhamid Han’a takdim edilir.
Memleket idaresi hususunda çok kıymetli bir define mesabesinde olan eser, zamanla hükümdarların ve devlet adamlarının başucu kitabı olur.
İdare Sanatı ismini verdiğimiz bu kitapta; hükümdarlarda bulunması gereken güzel vasıflar, olmaması gereken kötü vasıflar, istişare etmenin ehemmiyeti, devlet adamlarının nasıl olması gerektiği, âlimlerin nasihatleri, edebin fazileti, hukuk ve adalet gibi önemli mevzulara değinilmiştir.
