“İnsan her şeyi onaramaz. Bazı şeyler zaman alır; bazı şeyler hep bozuk kalır.”
İKİ, insanın belki de en derin iç çekişmesini, öz benliğiyle başka insanların kanaatlerinden oluşmuş sentetik benliği arasındaki rekabeti, Güney Amerika ormanlarında hala geçerli olan otantik bir sınav aracılığıyla anlatıyor:
“Kuanapaga’da yaşayan herkes otuz üç yaşına bastığı gün tek başına ormanın derinliklerine çekilir, yaşamlarının en büyük sınavını başlatmak için kendi isteğiyle bu kutsal zehri içip sonra da insanın en büyük düşmanı bedeninden sökülüp atılıncaya kadar ormanın bir köşesinde tek başına beklerdi. Yerlilerin İKİ adını verdiği ölümcül sınavın başlangıcıydı bu. İnsanın en zor ve en tehlikeli düşmanı, onunla tıpatıp aynı surette bedeninin içinden çıkıp karşısına dikildiği ilk aşamaydı.”
“İnsan her şeyi onaramaz. Bazı şeyler zaman alır; bazı şeyler hep bozuk kalır.”
İKİ, insanın belki de en derin iç çekişmesini, öz benliğiyle başka insanların kanaatlerinden oluşmuş sentetik benliği arasındaki rekabeti, Güney Amerika ormanlarında hala geçerli olan otantik bir sınav aracılığıyla anlatıyor:
“Kuanapaga’da yaşayan herkes otuz üç yaşına bastığı gün tek başına ormanın derinliklerine çekilir, yaşamlarının en büyük sınavını başlatmak için kendi isteğiyle bu kutsal zehri içip sonra da insanın en büyük düşmanı bedeninden sökülüp atılıncaya kadar ormanın bir köşesinde tek başına beklerdi. Yerlilerin İKİ adını verdiği ölümcül sınavın başlangıcıydı bu. İnsanın en zor ve en tehlikeli düşmanı, onunla tıpatıp aynı surette bedeninin içinden çıkıp karşısına dikildiği ilk aşamaydı.”
