İncitmeyin Şairleri

Şairin akar duygusu çeşme misali
Sığmaz kabına taşar şiir yürekleri
İncitmeyin naif kalpleri, şiir dilleri
Şairler sever, göz gördüğü güzelliği
Arıyı balda, balı petekte, çiçeği dalda
Şairin gönlü daim yüce yaratanın, katında

Şairin gözü güzeli görür, güzeli sever
Bazen bir çiçeğe, bazen bir böceğe
Bezende Allah’ın yarattığı, ölümlü bir kula düşer
Satır arası sözler gezinir dilsiz kaleminde
Saf beyaz kağıtlara döker içindeki hislerini

Şairin gönlü ermez fitneye fesatta
Şiir aklı bilmez, ince hesap ince kitabı
Şiir diliyle konuşur, şiir kalbiyle düşünür
Şiir gözüyle görür, şiirce sever herkesi
Sözcükler çıka gelir ötelerden,
Şairin haberi dahi olmadan, inceden inceye

İncitmeyin şiir yürekleri, susturmayın şiirleri
Soldurmayın renk renk açan gülleri
Derdi çoktur şairin fersah fersah uzanır arşa
Heybesi doludur, başı belalı
Şairin dili bazen sivri, bazen gazeli
Dokunmayın şairlere, kelamı daim yaralı
Soldurmayın şiir yürekleri, şiir renkleri
Şairler halkın gizli isyanı, gizli dili
Susturmayın şairin narin dilli, ince sızılı şiirlerini