İnsana Dair

Kelebek uçtu pencerelere...
Camlar çok sert,
Tatsız ve tuzsuz...
Fransız balkonlarının demirleri de öyle.

Kelebek yoruldu, kondu pervaza...
O da mermer,
Kaygan ve çok sert.
Tıpkı cam gibi,
Balkon demiri gibi...

Duvara yöneldi,
Rengi vardı, bordo...
Kokusu yok.
Tatmak istedi,
Cam gibi, tatsız...

Kelebek durdu....
Böyle miydi dünya?
Ağaçlar, yemişler,
Renk renk çiçekler,
Bozkırlar nereye gitmişti?
Hem, diğer kelebekler neredeydi?
Kaçması gereken sığırcıklar da yoktu!
Güvenli bir yerdeydi, demek ki...