Kuytumda _{Çamurdan oyuncaklarda dağıldı çocukluğum / Başağın su sıkıntısında / Hep ağrıdı yüzüme kazınan bozkır / Ellerimde buhran, sesimde tenha}

“Yüzüne bıraktığım orman yitirdi yankısını
Albümün tozunda darmadağın anılar
Aynalar mı yanlış, kendime benzerliğim mi?
Neye dokunsam çürüyorum kuytumda
Benimki bir iç kanama, bir bozkır sıkıntısı”

Gonca Özmen'in ilk şiir kitabı Kuytumda yayınlandığında şair 18 yaşındaydı. Son derece dikkate değer bulunan bu ilk kitaptan sonra şiirseverler yeni bir kitap için 8 yıl beklediler. Gonca Özmen acele etmeden, şiirlerini damıtarak, olgunlaştırarak yazan bir şair.

Gonca Özmen'in şiirleri kırık bir aynadan yansıyan görüntüleri anımsatıyor. Ama böylece de bu kırık görüntüler toplamı, düzgün bir aynadaki tek bir bütünsel görüntüden çok şey anlatabiliyor. Gerçek şiir severler Gonca Özmen'in şiirlerinde çoktandır özledikleri yeni, taptaze şiir tatları bulacaklardır.
Ataol Behramoğlu