“İnsan denilen varlık hâlâ aynı Dostoyevski. Düzen hiç değişmedi Saramago. Bugün teknoloji 1984'ten daha ileri Orwel. Duvarlardaki ekranlar değil, kafamızdaki cihazlar hapsediyor bizi. Silistre’yi unuttuk biz, vatan yahut teknoloji diyoruz Namık Kemal.”
"Maya Taşı, Mutlu Özçelik’in ilk öykü kitabı.
Kitap 22 öyküden oluşuyor.
Yazar, öykülerindeki bütün kahramanlarını sıradan hayatların içerisinden kurgulayıp okura sunarken her birini de gerçeklerle yüzleşen bireyler olarak farklı yolculuklara çıkarıyor. Bu yolculuklar bazen bir çocuğun gözünden bazen de bir yetişkinin yanılgısından sızıyor öykülere. Daha çok da kısıtlamaların verdiği bunalımları içeriden dışarıya doğru bir kaçış olarak işliyor yazar. Bu anlamda bakıldığında, birbirinden bağımsız olan her öykü bir bütünsellik de oluşturuyor kitap boyunca.
Mutlu Özçelik, öykü dilini oldukça serbest bırakmış. Bu dil oluşumu, kahramanlarının yaşadığı yöreye, zamana ve yaş aralığına göre değişebiliyor. Ağdalı sözlerden uzak, yalın ve gerçekçi, biraz da suskun bir anlatım hâkim. Bu haliyle bile öykülerin senfonik yankısı, okurun duygu dünyasında güçlü ezgiler oluşturabilecek düzeyde.
Maya Taşı, karakterler ve hayatlar üzerinden kusursuz fotoğraflar çekebilen bir öykü kitabı…"
Ömer Turan
“İnsan denilen varlık hâlâ aynı Dostoyevski. Düzen hiç değişmedi Saramago. Bugün teknoloji 1984'ten daha ileri Orwel. Duvarlardaki ekranlar değil, kafamızdaki cihazlar hapsediyor bizi. Silistre’yi unuttuk biz, vatan yahut teknoloji diyoruz Namık Kemal.”
"Maya Taşı, Mutlu Özçelik’in ilk öykü kitabı.
Kitap 22 öyküden oluşuyor.
Yazar, öykülerindeki bütün kahramanlarını sıradan hayatların içerisinden kurgulayıp okura sunarken her birini de gerçeklerle yüzleşen bireyler olarak farklı yolculuklara çıkarıyor. Bu yolculuklar bazen bir çocuğun gözünden bazen de bir yetişkinin yanılgısından sızıyor öykülere. Daha çok da kısıtlamaların verdiği bunalımları içeriden dışarıya doğru bir kaçış olarak işliyor yazar. Bu anlamda bakıldığında, birbirinden bağımsız olan her öykü bir bütünsellik de oluşturuyor kitap boyunca.
Mutlu Özçelik, öykü dilini oldukça serbest bırakmış. Bu dil oluşumu, kahramanlarının yaşadığı yöreye, zamana ve yaş aralığına göre değişebiliyor. Ağdalı sözlerden uzak, yalın ve gerçekçi, biraz da suskun bir anlatım hâkim. Bu haliyle bile öykülerin senfonik yankısı, okurun duygu dünyasında güçlü ezgiler oluşturabilecek düzeyde.
Maya Taşı, karakterler ve hayatlar üzerinden kusursuz fotoğraflar çekebilen bir öykü kitabı…"
Ömer Turan
