“Geç Kalmışlar Mangası” romanının yazarı Burç Doğu'dan yeni bir kitap
Bir gün içerisinde dünyanın sonunun geleceğine inanan bir ofis çalışanı, bütün şehri futbolcu olduğuna inandıran bir afacan, poposunu insanların alınlarına dayamaktan keyif alan bitirim bir kedi, kendini aniden bestseller sözleşmesi imzalarken bulan bir McDonald's kasiyeri ve daha fazlası...
Geç Kalmışlar Mangası'nın yazarı Burç Doğu, bu kez burukça mutlu, boşvermiş ama umutlu, absürd ve incelikli bir öykü kitabı ile okurlarına ulaşıyor.
Makina Elemanları hocamız -dersini üçüncü kez alıyorum- bir keresinde bütün sınıf içinde bana bakıp gözlerini ayırmadan, “Hepinizin mühendis olmasına lüzum yok,” demişti. “Sistem çoğunuzu yanlış yönlendiriyor.”
Vay canına... Otuz yıldır aynı ders notlarını anlatıp duran bir yardımcı doçent bile beni görünce idealist kesiliyordu. Durumumun vahametine buradan paha biçilebilirdi. Parmak kaldırıp, “Sayın Hocam,” dedim. “Hakkımızdaki bu değerli fikrinizi belirtmek için biraz geç kalmadınız mı?”
Cevap vermeye tenezzül etmeden tahtaya döndü ve karalamaya devam etti. O sene dersi ikinciye alıyordum, bu sene üçüncüye, seneye de dördüncüye olacak. Mühendisliğe basit matematik hesaplarını yapacak kadar hakimim.
“Geç Kalmışlar Mangası” romanının yazarı Burç Doğu'dan yeni bir kitap
Bir gün içerisinde dünyanın sonunun geleceğine inanan bir ofis çalışanı, bütün şehri futbolcu olduğuna inandıran bir afacan, poposunu insanların alınlarına dayamaktan keyif alan bitirim bir kedi, kendini aniden bestseller sözleşmesi imzalarken bulan bir McDonald's kasiyeri ve daha fazlası...
Geç Kalmışlar Mangası'nın yazarı Burç Doğu, bu kez burukça mutlu, boşvermiş ama umutlu, absürd ve incelikli bir öykü kitabı ile okurlarına ulaşıyor.
Makina Elemanları hocamız -dersini üçüncü kez alıyorum- bir keresinde bütün sınıf içinde bana bakıp gözlerini ayırmadan, “Hepinizin mühendis olmasına lüzum yok,” demişti. “Sistem çoğunuzu yanlış yönlendiriyor.”
Vay canına... Otuz yıldır aynı ders notlarını anlatıp duran bir yardımcı doçent bile beni görünce idealist kesiliyordu. Durumumun vahametine buradan paha biçilebilirdi. Parmak kaldırıp, “Sayın Hocam,” dedim. “Hakkımızdaki bu değerli fikrinizi belirtmek için biraz geç kalmadınız mı?”
Cevap vermeye tenezzül etmeden tahtaya döndü ve karalamaya devam etti. O sene dersi ikinciye alıyordum, bu sene üçüncüye, seneye de dördüncüye olacak. Mühendisliğe basit matematik hesaplarını yapacak kadar hakimim.
