Atalay:
“Ben Atalay” diyordu.
“Okumayı gerçekten çok seviyorum. Yazmayı da…
Resim yapmayı da sevdiğimi söyleyebilirim. Tabi bir de İstanbul’u seviyorum.
Belki de en çok da İstanbul’u seviyorum. Hem de hiç görmediğim İstanbul’u!..
Bu yıl ilkokulu bitirdim. Babam beni, annemin ve dedemin büyük uğraşıları sonucu İstanbul’a, amcamın yanına gönderdi. Benim için müthiş bir şeydi bu. Mutluydum, hayallerimin şehrine birkaç haftalığına da olsa gelmiştim.” diyordu.
*
İşte, Yunus ARIKAN’IN kaleminden ÖDÜL’DE; Atalay’ın bir İstanbul ödülünü hak ettiği. Hayallerine yaptığı bu yolculuk sonunda Atalay-İstanbul buluşmasının;
Heyecanını…
Şaşkınlığını…
Ve şaşırmışlığını bulacaksınız.
Atalay:
“Ben Atalay” diyordu.
“Okumayı gerçekten çok seviyorum. Yazmayı da…
Resim yapmayı da sevdiğimi söyleyebilirim. Tabi bir de İstanbul’u seviyorum.
Belki de en çok da İstanbul’u seviyorum. Hem de hiç görmediğim İstanbul’u!..
Bu yıl ilkokulu bitirdim. Babam beni, annemin ve dedemin büyük uğraşıları sonucu İstanbul’a, amcamın yanına gönderdi. Benim için müthiş bir şeydi bu. Mutluydum, hayallerimin şehrine birkaç haftalığına da olsa gelmiştim.” diyordu.
*
İşte, Yunus ARIKAN’IN kaleminden ÖDÜL’DE; Atalay’ın bir İstanbul ödülünü hak ettiği. Hayallerine yaptığı bu yolculuk sonunda Atalay-İstanbul buluşmasının;
Heyecanını…
Şaşkınlığını…
Ve şaşırmışlığını bulacaksınız.
