Hayat tıpkı örümcek ağı gibi acımasızca ruhuma dokunurken, yaralı duygularımın keskin iğneleri, kalbimin duvarlarını zorluyor. Her ilmekte bir acı gizli, her düğümde bir hüzün saklı.
Aşkımın taht kurduğu gönül sarayım, kartondan kule gibi usul usul yıkılıyor. Bir zamanlar sevgi bahçemin kuytularında sakladığım huzurum, yıkıntıların dehlizlerinde kuruyup kayboluyor.
“ÖNCE ÖPTÜ KALBİMDEN,
SONRA ‘GÖM’ DEDİ, KALBİNE”
ÖZGÜL BİNGÜL AYHAN
Hayat tıpkı örümcek ağı gibi acımasızca ruhuma dokunurken, yaralı duygularımın keskin iğneleri, kalbimin duvarlarını zorluyor. Her ilmekte bir acı gizli, her düğümde bir hüzün saklı.
Aşkımın taht kurduğu gönül sarayım, kartondan kule gibi usul usul yıkılıyor. Bir zamanlar sevgi bahçemin kuytularında sakladığım huzurum, yıkıntıların dehlizlerinde kuruyup kayboluyor.
“ÖNCE ÖPTÜ KALBİMDEN,
SONRA ‘GÖM’ DEDİ, KALBİNE”
ÖZGÜL BİNGÜL AYHAN
