Dr. Funda Songur’un Osmanlı Bahriyesinde Lojistik adını verdiği bu eser, 1867 ilâ 1914 yılları arasına odaklanarak Osmanlı Bahriyesinin lojistik imkân ve kabiliyetlerini ortaya çıkarmak ve Osmanlı Devleti’nin hüküm sürdüğü coğrafi sınırlar kapsamında donanma üslerinin modernleşme yeterliliğini incelemek üzere “modern donanmalar çağının başlangıcında Osmanlı Devleti’nde bahriye lojistiği nasıl yönetiliyordu?” sorusuna cevap aramaktadır. Kitap ayrıca Osmanlı Bahriyesinin lojistik anlayışını ortaya çıkarmak ve aynı zamanda Osmanlı sularında seyir halinde bulunan yabancı devletlerin donanma gemileri tarafından gerçekleştirilen lojistik faaliyetlerini incelemektedir.
Songur bu çalışmasında, Osmanlı Bahriyesinin lojistik anlayışını dört temel adım ışığında açıklamış ve altı ana faaliyet alanında örneklendirmiştir. Böylece Osmanlı Bahriyesinde ikmal sisteminin yapısal analizini ortaya koymuştur. Yazar ayrıca ileri sürdüğü bahriye lojistiği yönetimi kavramının her bir alt sürecini Osmanlı Bahriyesinde inceleyerek; planlama, organizasyon ve denetim kifâyeti süreçlerini genel tarihsel neticelere dayanarak açıklamıştır. Bunu yaparken de Osmanlı Devleti’nin jeostratejik konumu ve bu nedenle Osmanlı sularındaki yabancı unsurların varlığını dikkate alarak deniz gücünün tarihin akışı üzerindeki etkisini bir kez daha kanıtlamıştır.
Osmanlı deniz gücünün en önemli yapısal sacayaklarından biri olan lojistik kavramı hiç bu kadar kapsamlı çalışılmadı.
Dr. Funda Songur’un Osmanlı Bahriyesinde Lojistik adını verdiği bu eser, 1867 ilâ 1914 yılları arasına odaklanarak Osmanlı Bahriyesinin lojistik imkân ve kabiliyetlerini ortaya çıkarmak ve Osmanlı Devleti’nin hüküm sürdüğü coğrafi sınırlar kapsamında donanma üslerinin modernleşme yeterliliğini incelemek üzere “modern donanmalar çağının başlangıcında Osmanlı Devleti’nde bahriye lojistiği nasıl yönetiliyordu?” sorusuna cevap aramaktadır. Kitap ayrıca Osmanlı Bahriyesinin lojistik anlayışını ortaya çıkarmak ve aynı zamanda Osmanlı sularında seyir halinde bulunan yabancı devletlerin donanma gemileri tarafından gerçekleştirilen lojistik faaliyetlerini incelemektedir.
Songur bu çalışmasında, Osmanlı Bahriyesinin lojistik anlayışını dört temel adım ışığında açıklamış ve altı ana faaliyet alanında örneklendirmiştir. Böylece Osmanlı Bahriyesinde ikmal sisteminin yapısal analizini ortaya koymuştur. Yazar ayrıca ileri sürdüğü bahriye lojistiği yönetimi kavramının her bir alt sürecini Osmanlı Bahriyesinde inceleyerek; planlama, organizasyon ve denetim kifâyeti süreçlerini genel tarihsel neticelere dayanarak açıklamıştır. Bunu yaparken de Osmanlı Devleti’nin jeostratejik konumu ve bu nedenle Osmanlı sularındaki yabancı unsurların varlığını dikkate alarak deniz gücünün tarihin akışı üzerindeki etkisini bir kez daha kanıtlamıştır.
Osmanlı deniz gücünün en önemli yapısal sacayaklarından biri olan lojistik kavramı hiç bu kadar kapsamlı çalışılmadı.
