Selîm Berekat, yek ji navdartirîn nivîskarê Kurd yê Erebînivîs e. Ew “Yaşar Kemalê edebiyata Ereban” yan jî wek “mirovê ku hevsarê zimanê Erebî di destê xwe de digire” dihête nasîn. Berhemên wî herçiqas bi Erebî hatibine nivîsîn jî bingeh û xîmên berhemên wî tarîxa Kurdan e. Berekat berhemên xwe digel hişmendiyeke mêjûyî dinivîse û tarîx û çanda Kurdan bi zewqeke edebî vedibêje û pêşkêşê xwendevanê xwe dike. Nivîskar, di romana xwe ya sêyemîn Perikê de digel rojên ciwaniya xwe yên giran, hestên xwe yên nostaljîk ên derbareyê Kurdistanê -ku ew bîranînên dijwar yên jiyanên miştextîbûnê ne- wekî destaneke ji êş û azaran avvexwarî vedibêje.
Di vê romana Bereketî de, Mem xortekî Rojavayî ye û ji bo dîtina mirovekî esrarengîz û mezin radibe diçe Qibrîsê û di rêwîngiya wî xortî ya di navbera rastî û xeyalê de dihê û diçe de jiyana wî gelek caran wekî şexsiyetên Kurd yên tarîxî dibore. Loma jî ew rêwîngiya wî bi têkçûnê dawî dihêt û ji ber wê “têkçûn” jî ji îmajekê zêdetir wek tarîxa Kurdan vedigerîte “çîrok”eke têkçûyî. Di vê romana wekî çîrokên efsaneyî de, rastî û xeyal û niha û borî bi hostayane têkelê hev dibin. Digel wê, lehengên tarîxî û tebîeta Kurdistanê dihêne ziman û herwisa gava Kurdistan wek welatê xewn û xeyal û bîranînan dihête nasîn, xwendevan jî dibite agahdarê jiyanên nemirên miştextî û sirgûnî.
1951 yılında Qamişlo'da doğan Selîm Berekat, Arapça yazan en önemli Kürt yazarlarındandır. “Arap edebiyatının Yaşar Kemal'i” veya “Arap dilinin yularını elinde tutan adam” olarak da nitelendirilen yazarın eserleri Arapça olmakla beraber eserlerinin arkaplanı yakın dönem Kürt tarihidir. Berekat, tarih bilinciyle yoğrulmuş eserlerinde Kürt kültür ve tarihini bir romancı edasıyla aktarırken okuyucusuna edebi zevki de tattırır. Selim Berekat, gençliğinin sıkıntılı günlerini, sürgün yaşamının zorluklarıyla yoğrulduğu Kürdistan'a yönelik nostaljik duygularını dile getirdiği üçüncü romanı Tüy'de acının destanını yazdı.
Gizemli büyük bir adamı görmek için Kıbrıs'a giden Suriyeli Kürtlerden genç Mem'in düşle gerçek arasında geçen ama Kürt tarihindeki birçok şahsiyetin hayatıyla da paralel olarak hüsranla sonlanan bu yolculuğunda “başarısızlık” bir izlek ve imgeden çok bir “hikâye” olarak Kürt tarihini de açımlamaktadır. Gerçek ile hayalin, geçmiş ile şimdi'nin birbirine ustaca eklemlendiği, efsanevi tarihi kahramanlarla yoğrulmuş, doğanın dile geldiği masalımsı bu roman, metaforlarla, imgelerle Kürdistan'ı sevilen, özlenen memleket olarak anlatırken solgun, soğuk sürgünde sürünenlerin hayatına da ışık tutar.
Selîm Berekat, yek ji navdartirîn nivîskarê Kurd yê Erebînivîs e. Ew “Yaşar Kemalê edebiyata Ereban” yan jî wek “mirovê ku hevsarê zimanê Erebî di destê xwe de digire” dihête nasîn. Berhemên wî herçiqas bi Erebî hatibine nivîsîn jî bingeh û xîmên berhemên wî tarîxa Kurdan e. Berekat berhemên xwe digel hişmendiyeke mêjûyî dinivîse û tarîx û çanda Kurdan bi zewqeke edebî vedibêje û pêşkêşê xwendevanê xwe dike. Nivîskar, di romana xwe ya sêyemîn Perikê de digel rojên ciwaniya xwe yên giran, hestên xwe yên nostaljîk ên derbareyê Kurdistanê -ku ew bîranînên dijwar yên jiyanên miştextîbûnê ne- wekî destaneke ji êş û azaran avvexwarî vedibêje.
Di vê romana Bereketî de, Mem xortekî Rojavayî ye û ji bo dîtina mirovekî esrarengîz û mezin radibe diçe Qibrîsê û di rêwîngiya wî xortî ya di navbera rastî û xeyalê de dihê û diçe de jiyana wî gelek caran wekî şexsiyetên Kurd yên tarîxî dibore. Loma jî ew rêwîngiya wî bi têkçûnê dawî dihêt û ji ber wê “têkçûn” jî ji îmajekê zêdetir wek tarîxa Kurdan vedigerîte “çîrok”eke têkçûyî. Di vê romana wekî çîrokên efsaneyî de, rastî û xeyal û niha û borî bi hostayane têkelê hev dibin. Digel wê, lehengên tarîxî û tebîeta Kurdistanê dihêne ziman û herwisa gava Kurdistan wek welatê xewn û xeyal û bîranînan dihête nasîn, xwendevan jî dibite agahdarê jiyanên nemirên miştextî û sirgûnî.
1951 yılında Qamişlo'da doğan Selîm Berekat, Arapça yazan en önemli Kürt yazarlarındandır. “Arap edebiyatının Yaşar Kemal'i” veya “Arap dilinin yularını elinde tutan adam” olarak da nitelendirilen yazarın eserleri Arapça olmakla beraber eserlerinin arkaplanı yakın dönem Kürt tarihidir. Berekat, tarih bilinciyle yoğrulmuş eserlerinde Kürt kültür ve tarihini bir romancı edasıyla aktarırken okuyucusuna edebi zevki de tattırır. Selim Berekat, gençliğinin sıkıntılı günlerini, sürgün yaşamının zorluklarıyla yoğrulduğu Kürdistan'a yönelik nostaljik duygularını dile getirdiği üçüncü romanı Tüy'de acının destanını yazdı.
Gizemli büyük bir adamı görmek için Kıbrıs'a giden Suriyeli Kürtlerden genç Mem'in düşle gerçek arasında geçen ama Kürt tarihindeki birçok şahsiyetin hayatıyla da paralel olarak hüsranla sonlanan bu yolculuğunda “başarısızlık” bir izlek ve imgeden çok bir “hikâye” olarak Kürt tarihini de açımlamaktadır. Gerçek ile hayalin, geçmiş ile şimdi'nin birbirine ustaca eklemlendiği, efsanevi tarihi kahramanlarla yoğrulmuş, doğanın dile geldiği masalımsı bu roman, metaforlarla, imgelerle Kürdistan'ı sevilen, özlenen memleket olarak anlatırken solgun, soğuk sürgünde sürünenlerin hayatına da ışık tutar.
