Uçmayı Öğrendiğim Gün

Mim, ikizinin sözlerini hatırlıyordu. “Uçmaya benziyor,” dedi. Kollarını iki yana açıp Nim’den aylar önce duyduğu cümleleri tekrarladı. “Kanatların çıkıyor.”

Kalabalık ve gürültülü bir panayırda, yalnız ve sessiz bir çocuktu Mim. Panayırdaki akrobat ailesi ve en ünlü gösterinin bir parçası olan ikizi Nim yoğun tempolu bir hayat yaşarken, Mim panayırın ışıklarına sırtını dönüp okuduğu kitaplarla hayali yolculuklara çıkmayı tercih ediyordu. Ta ki bir gösteri akşamında yaşanan o ufak kazaya kadar…
Tuba Kumaş’ın kelimeleri, Ahmet Uzun’un etkileyici çizgileriyle buluşuyor ve ortaya dingin ama bir o kadar merak uyandırıcı, benzersiz bir hikâye çıkıyor.
Kanatlanıp göğe havalanmak için içindeki cesaretin izini süren herkes, Mim’in hikâyesinde kendine bir yer bulacak…