Bu çalışmada uluslararası nükleer sorumluluk rejimlerine duyulan ihtiyaç, uluslararası nükleer sorumluluk hukuku rejimleri ve nükleer enerjiden kaynaklanan zararlardan hukuki sorumluluk Nükleer Enerji Alanında Üçüncü Şahıs Sorumluluğuna İlişkin 1960 Tarihli Paris Sözleşmesi başta olmak üzere diğer uluslararası nükleer sorumluluk sözleşmeleri de göz önüne alınarak ele alınmıştır. 1960 tarihli Paris Sözleşmesi; 1964 Ek Protokolü, 1982 Protokolü ve 2004 Protokolü ile değişikliklere uğramıştır.
Çalışmada tüm bu değişiklikler ele alınmıştır. Münhasır sorumluluk, kusursuz sorumluluk, sorumluluğun miktar bakımından sınırlandırılması, zorunlu malî güvence, sorumluluğun zaman bakımından sınırlandırılması, yargılama yetkisi, uygulanacak hukuk ve kararların icrası ile ayrımcılık yapmama olarak ifade edilen uluslararası nükleer sorumluluk hukukuna hâkim olan ilkeler bağlamında çeşitli ülke yasalarına da çalışmada yer verilmiştir. 7381 Sayılı Nükleer Düzenleme Kanunu, Türkiye başlığı altında incelenmiştir. 7381 sayılı Kanun ve 2004 Protokolü ile Paris Sözleşmesi’nin de yapılmış olan değişikliklerle birlikte sözleşmenin almış olduğu son hali de mukayese edilmiş ve buna ilişkin değerlendirmelerde bulunulmuştur. Son olarak Türkiye açısından yeni gelişmekte olan bir alan olması hasebiyle hem uluslararası hukuk hem de diğer disiplinler açısından yeni çalışma alanları sunulmuştur.
Bu çalışmada uluslararası nükleer sorumluluk rejimlerine duyulan ihtiyaç, uluslararası nükleer sorumluluk hukuku rejimleri ve nükleer enerjiden kaynaklanan zararlardan hukuki sorumluluk Nükleer Enerji Alanında Üçüncü Şahıs Sorumluluğuna İlişkin 1960 Tarihli Paris Sözleşmesi başta olmak üzere diğer uluslararası nükleer sorumluluk sözleşmeleri de göz önüne alınarak ele alınmıştır. 1960 tarihli Paris Sözleşmesi; 1964 Ek Protokolü, 1982 Protokolü ve 2004 Protokolü ile değişikliklere uğramıştır.
Çalışmada tüm bu değişiklikler ele alınmıştır. Münhasır sorumluluk, kusursuz sorumluluk, sorumluluğun miktar bakımından sınırlandırılması, zorunlu malî güvence, sorumluluğun zaman bakımından sınırlandırılması, yargılama yetkisi, uygulanacak hukuk ve kararların icrası ile ayrımcılık yapmama olarak ifade edilen uluslararası nükleer sorumluluk hukukuna hâkim olan ilkeler bağlamında çeşitli ülke yasalarına da çalışmada yer verilmiştir. 7381 Sayılı Nükleer Düzenleme Kanunu, Türkiye başlığı altında incelenmiştir. 7381 sayılı Kanun ve 2004 Protokolü ile Paris Sözleşmesi’nin de yapılmış olan değişikliklerle birlikte sözleşmenin almış olduğu son hali de mukayese edilmiş ve buna ilişkin değerlendirmelerde bulunulmuştur. Son olarak Türkiye açısından yeni gelişmekte olan bir alan olması hasebiyle hem uluslararası hukuk hem de diğer disiplinler açısından yeni çalışma alanları sunulmuştur.