Uyanan Adam

Bir zaman sonra farkına vardı ki kendisinde gördüğü yalnızlık, aslında bütün insanların ortak kaderiydi. Öyle yaşıyorlardı ki sanki öyle değilmiş, çok mutlularmış ve her şey pek güzelmiş… Hayır, artık aldanmak, kendini aldatmak istemiyordu. İnsan bir kere gerçeği gördükten sonra ne kadar kandırabilir ki kendisini? İstese de onlar gibi yapamaz, istese de onlardan biri olamazdı artık. Kendi yolunu belirleyen biri başkasının yolunda yürüyemezdi. Kaldı ki insanın bu dünyada kendi yolunu bulup belirlemesi de az şey değildi.

Kendi gücünün farkına varan bir insan pek az şeye ihtiyaç duyardı…