Vergi Hukukunda İşyeri

Çalışma “Vergi Hukukunda İşyeri” başlığını taşımaktadır. İşyeri kavramı Türk doktrininde daha önce monografik düzeyde ele alınmış olmadığı için, bu incelemede bir yandan objektif bir ihtiyacı karşılamak, diğer yandan da yazarın ilgi alanı olan uluslararası vergi hukukundaki bazı sorulara cevap bulmak amaçlanmaktadır. Zira işyeri, vergi hukuku doktrini ve uygulamasında büyük tartışmalara yol açmış bir kavramdır.

Bu tartışmaların bir kısmı ulusal hukuk düzeyinde ortaya çıkmıştır. Kavramın iç hukukların çok çeşitli alanlarında tanımlanmıyor olması esasen oldukça güç olan anlamının ve kapsamının belirlenmesini daha da güçleştirmektedir. İşyerinin hukukumuzda diğer hukuk dallarında yer alan karşılığına da değinilmek suretiyle çalışmanın, esas olarak vergi hukuku ekseninde şekillendirildiği söylenebilir. Bu nedenle ilk bölümde işyerinin iç hukuktaki anlamı ve kapsamı ortaya konulmaya çalışılacaktır.

İncelemede işyerini hem iç hem de uluslararası mevzuat bakımından ele alan ve devletler arasındaki yaklaşımı karşılaştırmalı olarak analiz eden bir metot izlenmiştir. İşyerinin uygulamadaki yansımalarını göstermek amacıyla yine ulusal ve uluslararası düzeyde çeşitli mahkeme kararlarına yer verilmiştir. İlk bölümlerde öncelikle işyeri kavramının kapsamı ve tarihçesi ele alınmıştır. Daha sonra kavramın iç hukuklarda ve uluslararası hukukta düzenleniş biçimi ve bunlar arasındaki yaklaşım farklılıkları ortaya konulmuştur. Vergi anlaşması modellerinde yer alan işyeri tanımları, yine anlaşmalarda yer alan hükümler etrafında karşılaştırmalı olarak analiz edilerek, tüm unsurları ile açıklanmıştır. Bu bakımdan her bir unsur çalışmanın alt başlıklarını oluşturmaktadır.

İşyeri statik bir kavram olmadığı için çalışmada uluslararası ticaret ile elektronik ve dijital dünyada meydana gelen gelişmelere de yer verilmiştir. Anlaşma modellerindeki alternatif işyerleri ve işyeri kavramının sınırlarını zorlayan olasılıklar hem kuramsal düzeyde hem de
örnekler çerçevesinde tartışılmıştır.