Yürütme organının gün geçtikçe genişlemesi, yürütme erkinin denetlenmesini çağdaş demokrasilerin en önemli sorunlarından biri olarak karşımıza çıkarmıştır. Günümüzde yürütme organının nasıl denetleneceği, sadece anayasal bir mesele olmaktan çıkarak, iyi yönetime ulaşmak isteyen her vatandaşa karşı cevap verilmesi gereken bir soru haline gelmiştir. Elinizdeki kitapta, demokratik sistemlerde yürütme organının denetlenmesi için yeni anayasal müesseselere ihtiyaç olup olmadığı ve böyle bir ihtiyaç varsa bu ihtiyacı karşılayabilmek adına başvurulabilecek alternatif anayasal müesseselerin neler olabileceği soruları cevaplanmaya çalışılmıştır. Bu sebeple, kitabın ilk bölümünde, öncelikle, yürütmenin siyasi sorumluluğu ve siyasi sorumluluğun sağlanmasında kullanılan mevcut müesseseler üzerinde durulmuştur. Daha sonra, yürütmenin siyasi sorumluluğunu sağlayabilecek yeni alternatif anayasal müesseseler araştırılmıştır. Araştırma alanı, demokratik toplumlarla; araştırma sorusu ise, hukuk düzeni içinde yer alan müesseselerle sınırlanmıştır. Kitabın ikinci bölümü, demokratik ülke anayasaları ve pratikleri üzerinden yapılan araştırma sonucunda ulaşılan 22 alternatif anayasal müessesenin ayrıntılı bir şekilde ele alınmasına ayrılmıştır. Bu bölümde, ele alınan müesseselerin ülkeler açısından transfer edilebilirliği, Türkiye örneği üzerinden gözlemlenmeye çalışılmıştır.
Yürütme organının gün geçtikçe genişlemesi, yürütme erkinin denetlenmesini çağdaş demokrasilerin en önemli sorunlarından biri olarak karşımıza çıkarmıştır. Günümüzde yürütme organının nasıl denetleneceği, sadece anayasal bir mesele olmaktan çıkarak, iyi yönetime ulaşmak isteyen her vatandaşa karşı cevap verilmesi gereken bir soru haline gelmiştir. Elinizdeki kitapta, demokratik sistemlerde yürütme organının denetlenmesi için yeni anayasal müesseselere ihtiyaç olup olmadığı ve böyle bir ihtiyaç varsa bu ihtiyacı karşılayabilmek adına başvurulabilecek alternatif anayasal müesseselerin neler olabileceği soruları cevaplanmaya çalışılmıştır. Bu sebeple, kitabın ilk bölümünde, öncelikle, yürütmenin siyasi sorumluluğu ve siyasi sorumluluğun sağlanmasında kullanılan mevcut müesseseler üzerinde durulmuştur. Daha sonra, yürütmenin siyasi sorumluluğunu sağlayabilecek yeni alternatif anayasal müesseseler araştırılmıştır. Araştırma alanı, demokratik toplumlarla; araştırma sorusu ise, hukuk düzeni içinde yer alan müesseselerle sınırlanmıştır. Kitabın ikinci bölümü, demokratik ülke anayasaları ve pratikleri üzerinden yapılan araştırma sonucunda ulaşılan 22 alternatif anayasal müessesenin ayrıntılı bir şekilde ele alınmasına ayrılmıştır. Bu bölümde, ele alınan müesseselerin ülkeler açısından transfer edilebilirliği, Türkiye örneği üzerinden gözlemlenmeye çalışılmıştır.